schroedinger
Normal Üye
- 24 Ocak 2016
- 30
- 9
Çok uzun bir deneyim yazısı olacak, ama inanın çok daha uzunlarını hak eden bir tecrübe üzerine yazıyorum bunları.
Çok uzun zamandır takip ettiğim, ama yoğunluğum yüzünden bir türlü fırsat bulup da görüşemediğim Ayline birkaç gün önce nihayet mesaj atıp bir randevu koparmaya çalışmış, ama kendisi müsait olmadığı için ayarlayamamıştım. O büyük hayalkırıklığının üzerinden henüz birkaç gün geçmişken sonunda uzun zamandır hayalini kurduğum o randevuyu ayarladım ve saati yaklaştığında çok merkezi ve ulaşımı rahat olan evine doğru yola çıktım.
İlk mesajlaşmamdan itibaren tavrından çok keyifli ve rahat bir görüşme olacağını tahmin ediyordum, zaten hakkında okuduklarım da beklentileri yükseltmeye yetiyordu. Yine de övüldüğü kadar olabilir mi ki? diye bir soru vardı içimde yola çıkarken. (giggle)
Kapıyı çaldığımda çıtı pıtı Aylin hem şık hem heyecan bastıran elbisesi ve yüzünde tatlı bir gülümseme ile beni karşıladı. Ben hep ziyaretlerimin başlarında çekingen olurum, ama Aylin hem hoş sohbeti hem de özenle hazırladığı ikramları ile benim gardımı indirmemi sağladı :$
Daha yeni yeni gevşedim gevşiyorum derken önce bir yakınlaşma, hemen ardından da alevler sardı dört bir yanımı. Aylinin hızına yetişmeye, onunla başa çıkmaya çalışıyordum. İlk başta ümitsiz vaka gibi gözüken bu çabam Aylinin ruhumun derinliklerinden yüzeye çıkarmamı sağladığı adeta ilkel içgüdülerim ile biraz olsun meyvelerini vermeye başlamıştı. Zaman biraz ilerleyip ben kendimi toparlama ihtiyacı hissetmeye başladığım anlarda Aylin oyuncak gibi benimle oynuyor, beni heyecandan heyecana sürüklüyor, hemen sonra da muzip bir şekilde kaçıp gidiyordu (devil) Yoksa ilkel içgüdülerim bile bu kızla başa çıkmaya yetmeyecek miydi?
Aylinin beni evirip çevirmediği aralarda salonda sohbetlerimiz devam ederken karşımda adeta bambaşka bir insan varmış gibi hissediyordum. Bakışlarındaki anlam az öncesinde odada olduğu gibi beni kendine büyük bir tutkuyla çekmeye devam etse de sözlerindeki anlam, empati ve merhamet duyguları beni gevşetip içimi dökmemi sağlıyor, odada geçirdiğimiz heyecanlı dakikaların üzerine bir de ruhsal terapi görüyordum :kalp: Bir görüşmeden daha ne isteyebilirdim ki? Oradan nasıl çıkıp gidecektim?
Bu hissiyatlar içerisinde zamanın nasıl aktığını unuttuğumu fark ettim. Aylinin ise zaman umurunda değildi. Onun tek amacı benim mutlu olmam, özel ve güzel vakit geçirmemdi. Fiziksel ve ruhsal terapimin bittiğini düşündüğüm o anlarda son bir heyecan fırtınası sardı salonu. Bu sefer uzaklara, odaya gitmeye, o 5 metrelik yolda bile Aylinden santimetrelerce bile olsa uzak kalmaya niyetim yoktu. Aylin bir kere daha beni aldı ve hem çok uzaklara, hem de çok yakına, kendi ruhumun derinliklerine götürdü.
Veda vakti geldiğinde vakit geç olmuştu. Aylin mükemmel bir ev sahibesi olarak ben kalkıp gitmem lazım demesem beni bırakacağı bile yoktu, açıkcası mecburiyetlerim olmasa benim de hiç bir yere gidesim yoktu. O geç saatte eve giderken kafam tamamen temizlenmiş, arınmış vaziyetteydim. Gecenin asıl etkisini fark etmem ertesi sabahı bulacaktı. Aylardır ilk defa üzerimdeki gerginliğin olmadığını hissettim. Hatta o sabah hissetmediğim gerginlik öylesine kemikleşmişti ki üzerimde, ancak Aylin onu ortadan kaldırınca aylardır üzerimde yük olduğunu fark edebildim.
Her şeyiyle mükemmel bir akşam için sana sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum Aylin. Gerçekten bir tanesin :kalp::kalp::kalp:
Çok uzun zamandır takip ettiğim, ama yoğunluğum yüzünden bir türlü fırsat bulup da görüşemediğim Ayline birkaç gün önce nihayet mesaj atıp bir randevu koparmaya çalışmış, ama kendisi müsait olmadığı için ayarlayamamıştım. O büyük hayalkırıklığının üzerinden henüz birkaç gün geçmişken sonunda uzun zamandır hayalini kurduğum o randevuyu ayarladım ve saati yaklaştığında çok merkezi ve ulaşımı rahat olan evine doğru yola çıktım.
İlk mesajlaşmamdan itibaren tavrından çok keyifli ve rahat bir görüşme olacağını tahmin ediyordum, zaten hakkında okuduklarım da beklentileri yükseltmeye yetiyordu. Yine de övüldüğü kadar olabilir mi ki? diye bir soru vardı içimde yola çıkarken. (giggle)
Kapıyı çaldığımda çıtı pıtı Aylin hem şık hem heyecan bastıran elbisesi ve yüzünde tatlı bir gülümseme ile beni karşıladı. Ben hep ziyaretlerimin başlarında çekingen olurum, ama Aylin hem hoş sohbeti hem de özenle hazırladığı ikramları ile benim gardımı indirmemi sağladı :$
Daha yeni yeni gevşedim gevşiyorum derken önce bir yakınlaşma, hemen ardından da alevler sardı dört bir yanımı. Aylinin hızına yetişmeye, onunla başa çıkmaya çalışıyordum. İlk başta ümitsiz vaka gibi gözüken bu çabam Aylinin ruhumun derinliklerinden yüzeye çıkarmamı sağladığı adeta ilkel içgüdülerim ile biraz olsun meyvelerini vermeye başlamıştı. Zaman biraz ilerleyip ben kendimi toparlama ihtiyacı hissetmeye başladığım anlarda Aylin oyuncak gibi benimle oynuyor, beni heyecandan heyecana sürüklüyor, hemen sonra da muzip bir şekilde kaçıp gidiyordu (devil) Yoksa ilkel içgüdülerim bile bu kızla başa çıkmaya yetmeyecek miydi?
Aylinin beni evirip çevirmediği aralarda salonda sohbetlerimiz devam ederken karşımda adeta bambaşka bir insan varmış gibi hissediyordum. Bakışlarındaki anlam az öncesinde odada olduğu gibi beni kendine büyük bir tutkuyla çekmeye devam etse de sözlerindeki anlam, empati ve merhamet duyguları beni gevşetip içimi dökmemi sağlıyor, odada geçirdiğimiz heyecanlı dakikaların üzerine bir de ruhsal terapi görüyordum :kalp: Bir görüşmeden daha ne isteyebilirdim ki? Oradan nasıl çıkıp gidecektim?
Bu hissiyatlar içerisinde zamanın nasıl aktığını unuttuğumu fark ettim. Aylinin ise zaman umurunda değildi. Onun tek amacı benim mutlu olmam, özel ve güzel vakit geçirmemdi. Fiziksel ve ruhsal terapimin bittiğini düşündüğüm o anlarda son bir heyecan fırtınası sardı salonu. Bu sefer uzaklara, odaya gitmeye, o 5 metrelik yolda bile Aylinden santimetrelerce bile olsa uzak kalmaya niyetim yoktu. Aylin bir kere daha beni aldı ve hem çok uzaklara, hem de çok yakına, kendi ruhumun derinliklerine götürdü.
Veda vakti geldiğinde vakit geç olmuştu. Aylin mükemmel bir ev sahibesi olarak ben kalkıp gitmem lazım demesem beni bırakacağı bile yoktu, açıkcası mecburiyetlerim olmasa benim de hiç bir yere gidesim yoktu. O geç saatte eve giderken kafam tamamen temizlenmiş, arınmış vaziyetteydim. Gecenin asıl etkisini fark etmem ertesi sabahı bulacaktı. Aylardır ilk defa üzerimdeki gerginliğin olmadığını hissettim. Hatta o sabah hissetmediğim gerginlik öylesine kemikleşmişti ki üzerimde, ancak Aylin onu ortadan kaldırınca aylardır üzerimde yük olduğunu fark edebildim.
Her şeyiyle mükemmel bir akşam için sana sonsuz teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum Aylin. Gerçekten bir tanesin :kalp::kalp::kalp:
