Sosyal Ağlardaki Gençler

Arkadaş edinmek önemli ama tecrübeler her zaman olumlu olmuyor. Gençler bugüne kadar hiç olmadığı kadar internete giriyor ve birçoğu da sosyal ağları kullanıyor. Emarketer, Amerika’ da 2009 yılında, yaşları 12 ila 17 arasında olan 15,5 milyon internet kullanıcısının (internet kullanan gençlerin % 75’i) sosyal ağları kullanacağını tahmin ediyor.
2013 yılında bu rakamın 17,9 milyona çıkacağı tahmin ediliyor ki bu rakam internet kullanıcısı gençlerin % 79’unu oluşturuyor.
Pew Internet & American Life Project’e göre, 2008 yılında, Amerikanlı gençler sosyal ağları, arkadaşlarıyla iletişim halinde olmak, planlar yapmak, yeni arkadaşlar bulmak ve duygusal bağlar kurmak gibi aktiviteler için kullandılar.
ABD, İngiltere, Almanya, Japonya ve Hindistan’dan yaşları 12 ila 24 arası gençler arasında OTX Araştırma tarafından yapılan “teknolojiyle iç içe gençlik anketi” gençlerin nasıl iletişimde bulunduğu hakkında fikir vermektedir.
Sosyal ağ sitesi kullanıcı gençlerin ortalama arkadaş sayısı 99 olup, bunlardan 43 tanesi yüz yüze görüştükleri kişilerdir. Sanal arkadaşların ortalama 33’ü ile şahsen görülmemiştir. Araştırma konusu gençlerin %60’ı online arkadaş edinmeyi sevdiklerini, % 7’si birçok arkadaş edindiklerini söylemişlerdir.
Fakat tecrübeler her zaman olumlu olmuyor.
Spesifik olarak, gençlerin sosyal ağ sayfalarında yer alan bilgiler onlara olumsuzluklar şeklinde geri dönebiliyor.
Ankete cevap gençlerin % 60’ından fazlası, arkadaşları tarafından kendi profillerine yazılan şeylerin (yorum, mesaj vs) kariyerlerine zarar verebileceğini kabul etmişlerdir. Ayrıca, %48’i kendileri hakkında yazılan şeylerden utanabildiklerini, % 38’i ise sayfalarında yer alan bazı şeylerden pişmanlık duyduklarını ifade etmişlerdir.


Kaynak: emarketer.com

ee internet artık herşey oldu, sonuçta bu forum bile bunun bir göstergesi

Özgürlükten Kaçış


Kısaca özetlemek gerekirse, birey, kendi olmaktan çıkar; kültürel
kalıpların kendisine sunduğu kişiliği tümüyle benimser; böylece tıpkı
diğerleri gibi ve onların kendisinden beklediği gibi olur. “ben” ile
dünya arasındaki tutarsızlık ve onunla birlikte de, bilinçli yalnızlık
ve güçsüzlük duygusu ortadan kalkar. Bu mekânizma, bazı hay...vanların
kendilerini korumak üzere renk değiştirmesiyle kıyaslanabilir. Onlar da
kendi çevrelerine o kadar benzerler ki, çevrelerinden neredeyse ayırt
edilemezler. Kendi bireysel benliğinden vazgeçen ve neredeyse bir robot
haline gelen kişi, çevresindeki milyonlarca diğer robotla aynı olur, ve
artık kendini yalnız hissetmez, kaygı duymaz. Ama ödediği bedel
yüksektir; kendi benliğini yitirmiştir. “